سهـم من از مـصیبت جـدّم حساب شد            پـایـم هـمیـنکه باز به بـزم شـراب شد

مردانه بود بزم و دلم یاد عمّه سوخت            دیـدم چـقـدر عـمـه‌ام آنـجا عـذاب شـد

بسیار گریه کردم از این غصه که چرا            نامـوس کـبریا به کـنـیزی خـطاب شد

می‌خـواند جد من به لبش آیه‌های نور            افـسوس خـیزران به لب او جواب شد

تشتِ زر و شراب و سر و کـینۀ یزید            اینـهـا دلـیـل رفـتـنِ تاب از ربـاب شد